Ölü Yatırım

Yatırım kavramı halk dilinde, ekonomi biliminde ve işletme biliminde birbirinden farklı anlama gelmektedir.

Ölü yatırımı anlamak için, yatırımın ne demek olduğunu anlamak lazım gelir. Yatırım, tüketim için kullanılabilecek kaynakların, tüketilmeyerek, sermaye birikimine dönüştürülmesine verilen addır. DPT ise yatırımı, belirli bir süre içinde, üretim mallarına yapılan ilave olarak tanımlar.

Bu tanımlardan kişisel yatırım ile şirket ve ülke yatırımlarının farklı anlamalara geldiği anlaşılacaktır. Aile bireylerinden birinin altın alması ve saklaması bir birikimdir, yatırım değildir!

Zekât müessesesinin nüans noktalarından biri de yatırım ve birikim üzerinedir. Birikimden zekât alınırken, yatırıma zekât düşmemektedir, gelir meselesi ayrı!

Yatırımdan bahsedebilmek için üretimden bahsetmeliyiz! İnşaat yatırımı üretim amaçlı bir fabrika için yapılmıyorsa, sadece müteahhit için yatırım, alıcı için birikim olmaktadır!

Konut yatırımı denen şeyi, konutun ömrünü hesaba katarak değerlendirdiğimizde yatırım fonksiyonu olmadığı görülecek, ülke açısından bir katma değer oluşturmadığı farkedilecektir! Hele hele betonlaşmanın marifet sayılarak stok fazlası noktasına gelinmesi ile bu yatırımın ülke açısından ölü yatırıma dönüştüğü görülecektir.

Halkın umumunun refahını arttıracak her türlü inşai faaliyette yatırım sayılır. Bunları da gereksiz harcama ve gereksiz borç ile yapmamak kaydı ile.

Üretime yönelik yapılan yollar, arsa alımları, makine ve teçhizat, yenileme, idame, tamamlama, geliştirme, bakım ve onarım harcamaları ile üretime yönelik eğitim harcamaları hepsi yatırımdır.

Ölü yatırım, yatırım yapılmasına rağmen pazar payı bulunmayan alanlara yapılan veya beklenen karı sağlamadığı görülen yatırımlardır.

Ekonomi ve işletme açısından yatırım artık günümüzde iki ana başlık altında incelenmektedir. Birincisi fiziksel maddi yatırımlar(malzeme dışı patent, lisans, isim hakkı, pazarlama ve personel yatırımı buna dahildir), ikincisi de finansal yatırımlar. Finansın olduğu yerde de hile olmaması kaçınılmazdır! Hilenin olduğu yerde de yatırımın ölmesi normaldir!

Genel olarak finansman kaynakları şunlardır.

İçsel fonlar(dağıtılmamış karlar ve amortismanlar, devlette vergiler),

Tahvil ihracı( İhraç dendiğine bakmayın borçlanmayı ifade eder),

Hisse Senedi ihracı ( Satarak günü kurtarmayı ifade eder),

Kayıtdışı ekonomi ve buna bağlı sıcak para adlı sermaye hareketleri ile finans sağlanması devlet açısından bir anlam ifade etmez sadece bazı rantiye sınıfının semirmesine, para bolluğunda yatırımların fizibilite ve planlama süzgeçlerinden geçirilmeyerek ölü yatırım haline gelmesine neden olur.

Güzel ülkemde maalesef yatırımlar, finansman ağırlıklı olup, tahvil ihraçları ve kredi borçlanmaları yolu gereğinden fazla borca girmiş ve ödemeler dengesi bozulmuştur.

Ödemeler dengesi bozulan ekonomide stagflasyon (durgunluk, işsizlik ve enflasyon bir arada) ve resesyon kaçınılmazdır!

Bu ülke, her şeyi ile zengin bir ülkedir. Bu zenginliği kullanamayıp, fiziksel yatırım sağlamak için finans yatırımı bulma adına anglo saxson finans çevrelerinden para girişi sağlamak, günü kurtarsa da ödemeler dengesini daha da fazla bozacağı aşikârdır.

Ödemeler dengenizi bozan her yatırım, ölü yatırımdır!