Engellilere Ulaşmamızı Neler Engelliyor

Esenler Ortopedik Engelliler Derneği ziyareti esnasında bu konu aklıma geldi. Zamanın darlığı mı meşgalelerin bizi alı koyması mı yoksa acı gerçekle karşılaşmak istemeyişimiz mi daha doğrusu engelli adayı olduğumuz unutmak mı bizi bu duyarlılığı sergilemekten uzak tutuyor acaba?

Dernekleşmekse en iyi sebeplerden biri bu tür dernekler moda tabiri ile kamu yararı güden dernek ise en iyisi ve tam bam teline basan dernekler buraları. Ama buralara gerekli ilgi verilmesi ve gerekli alakanın gösterilmesi ne hikmetse engelleniyor. Bu tür engelleme ya partizanlık adına ya da konunun tam anlaşılmaması adına ya da bu konu ile alakalı kişilerin duyarsızlığı adına yapılıyor.

Mesela tekerlekli sandalye dağıtımı yapılıyor ve Esenlerimizde bu konu ile alakalı ve iştigal ve duyarlılık konusu bu olan dernek böyle programa davet edilmiyor. Kaymakamlık engelliler ile ilgili bir program yapıyor bu ilçenin meclis üyeleri davet edilmiyor. Bu konunun gündem gelmesi engelleniyor!

Gittiğimizde öğreniyoruz ki İstanbul’da 21 ilçede özürlü merkezi var iken sosyal projeler üreten belediyemizde böyle yararlı ve faydalı bir merkez bulunmuyor. Başladığında sevindiğimiz ve bizimde sonradan unuttuğumuz “Engelliler Meclisi”nin bir kere toplandığını ve bir daha toplanmadığını hayretle duyuyoruz. Dedim ya meşgaleler ve bizimde engelli adayı olduğumuzu unutmamız bizi bu kadar duyarsız yapmış!

Bu tür dernekler zor şartlar altında kurulur. Kurucuları da ya fiziksel engelli ya da fiziksel engelliye bakan onların dertleri ile ilgilenen konu ile alakalı hassas duyarlı fakat yorgun insanlar tarafından yapılmaktadır. Mesela ortopedik bir engellinin ya da diğer fiziksel engelli vatandaşlarımızın Esenlerimizin kaldırımlarında yürüme şansı pek yok gibidir çünkü kaldırımlarda buna uygun rampa yoktur! Tekerlekli sandalye ile ulaşım sağlayacak araç yoktur. Bu kadar zorluklar altında olan vatandaşımız belediyeye gelip zorlukları anlatınca ya proje üretin gibi bir yaklaşıma ya da çok affedersiniz dilenci muamelesine tabi tutuluyorlar mış! Bu onları çok rencide ediyor. Bu vatandaşlarımız üreten istihdamda yer alan bireyler olmak istiyor. Danışmanlık adı ile sadece bir bireye verilen ücret 300-500 kişilik bir derneğin bir aylık giderini karşılıyor bunu biliyor ve istediklerine para veriyorlar bizi kişisel menfaat ya da sadaka istemiyoruz biz niye engelleniyoruz diye soruyorlar!

Kısacası empati istiyorlar, toplumsal duyarlılık istiyorlar. Hepimizin engelli adayı olduğumuzu hatırlamamızı istiyorlar. Sadece belediye kaymakamlık değil kişisel gayretlerin de kamu görevi görme niteliği taşıyan bu derneklere katkıda bulunmasını istiyorlar! Bu katkı plastik kapak toplamaktan tutunda onların el emeği çarşılarından alışverişe programlarında yanlarında bulunmaktan tutun da prosedür engelleri aşmalarında yardım etmeye kadar her alanda yapılabilir.

Engellilere ulaşmamızı engelleyecek her adımı atma azmi ile Rabbim bizleri görünür görünmez bela ve kazalardan korusun.