Sahi! Siz kimsiniz?

Ressam iki bardak bira içtiğinden dolayı sarhoş oldu. Kendisine hiç de tabii olmayan bir canlılık geldi. Karşıdan ona doğru gelen arkadaşına ellerini sallayarak;

—“Ben sarhoşum! Ben sarhoşum!” dedi.

Ona yaklaşan dostu, arkadaşı; “Ne sarhoşu? Sen tanınmış bir ressamsın!” diye karşılık verdi.

Ressam: “Sen de rahip değil misin? Buraya gelerek neden günah işliyorsun?” deyince, Rahip birdenbire bozuldu. Yüzü gerçekten ilgi çekecek kadar kızardı. Bulundukları mekâna birden rahibin ve ressamın tanıdıkları mühendis olan biri geldi.

Onları görünce; “Bu ne surat? dedi, Rahibe!” Rahip üzgün üzgün gülümsedi.

Onları seyreden barmen; SAHİ SİZ KİMSİNİZ? Dedi. Ressam : “Ben sarhoş bir adamın” dedi. Rahip: “Ben de üzgün bir insanım” dedi. Mühendis: “Ben de bu ikisinin arkadaşıyım.” dedi.

SAHİ SİZ KİMSİNİZ?

Kendinizi tanımlamak için cebinizdeki kimliğinizi mi çıkarmayı düşünüyorsunuz? Hani adınızın, soyadınızın, anne ve babanızın adı, doğum yeri ve yılı yazılı olan kimlik!!! Bize hiç sorulmadan doldurulan kimlik!!! Oysa biz kendimizi öyle biçimlerle tanımlarız ki!

Duygularımız acısından tanımladığımızda—————— “Ben aşığım ya da kızgınım v.b deriz”

Mesleğimize göre tanımladığımızda————————-“Ben avukat, doktor, terzi V.b deriz”

Unvanımıza göre tanımladığımızda————————–“ Ben genel müdür, milletvekili v.b deriz”

Gelirimize göre tanımladığımızda—————————-“ milyarderim ya da fakirim deriz”

Rolümüze göre tanımladığımızda—————————-“ Anneyim, kız kardeşim v.b deriz” Manevi

inançlara göre tanımladığımızda—————————–“ Müslüman’ım, Musevi’yim v.b deriz”

Görüntüsüne göre tanımladığında—————————“ yaşlıyım, çirkinim ya da güzelim. Deriz”

Geçmişe göre tanımladığımızda——————————“ Ben başarılıyım deriz.

Ne çok şekilde tanımlarız kendimizi. Sizler de bu kategoriye daha birçok şey ekleyebilirsiniz. Kendimizi tanımlarken kullandığımız zaman çerçevesi, ne kadar da güçlü. Bundan on dört sene önce yazarım diyemezdim. Şimdi, on üç senedir yazarım diyebiliyorum. Doğduğumdan beri annemin kızı, çocuklarımın annesi, birçok insanın arkadaşıyım. Kim olursak olalım, sadece kendimiz olalım.

Çok iyi tanıdığımız, çok iyi gözlemlediğimiz kişiler aslında kendiliğinden ortaya çıkar. Ben de roman kahramanlarımı öylesine canlı, öylesine içten yazarım. Sürükleyici olması bir karakterin birçok özelliği olmasındandır. Ömer önce zengin, sonra yoksul olan bir ailenin çocuğu. Yaramaz olduğu kadar akıllı, yaşlı bir adamın dostu, annesinin çocuğuydu.. Kim bilir, belki de bu gün Türkiye’de tanınmış bir insan.

Daha önce söylediğim gibi, Sahi siz kimsiniz? Kalabalıkta yalnız, yalnızken kendini dolu hisseden, karanlıktan, aydınlığa çıkan, ya da karanlıkta kalan; bir boşlukta, ya da dağın zirvesinde misiniz?

Yüzünüzü görmediğiniz insanlarda dahi, sözünüzün etkisi var mı? Bazı insanların kalplerinde, yüzlerinde, konuşmasın da mı yer alıyorsunuz? Ben sizin kim olduğunuzu bilemem!

Bildiğim Mevlana’nın bir sözü: “Cömert ve yardım etmede akarsu gibi ol. Şefkat ve merhamette, güneş gibi ol. Başkalarının kusurunu örtmede, gece gibi ol. Hiddet ve asabiyette, ölü gibi ol. Tevazu ve alçak gönüllükte, toprak gibi ol. Hoşgörülülükte, deniz gibi ol. Ya olduğun gibi görün, ya da göründüğün gibi ol.” Kimlik dediğimiz şey, kendimizi nasıl tanımlamaya karar verdiğimizde odur.