Komitacılık

Komitacılık tarif olarak: Partizanların izlediği sinsi yolları ve taraftar toplama kabiliyetlerini tanımlasa da provokatörlük yaparak nüfuz kazanmaları, sonuca giden her yolu mubah görme anlayışlarını ifade eder. Komitacı işin her hinliğini düşünerek adam harcar, mal harcar, cephane harcar ama amaca ulaşmaktan vazgeçmez! Ama komitacı olan kişinin amacı ile idealinin amacı arasında epey fark vardır komitacı bunu çoktan unutmuştur.

Jakobenizm(halka rağmen halkçılık), faşizm, despotizm ve anarşizm en çok komitacılar eli ile ortaya çıkar. Komitacılar genelde savaşı, mücadeleyi sever görünürler, aslında korkaktırlar. Küçük başarıların büyük başarısızlıkların adamıdırlar.

Bir başka tarifte ise idealist teşkilatçılığın yazılı olmayan altın kuralı olarak da dillendirilir. Uzun vadede hedefleri olan insanların yapı içerisinde ideallerine ulaşmak için kurguladıkları yapının eylemi.

İdealler şahsi ihtiraslar noktasındaysa komitacılık ihanet bağlamına girer, diğer şekilde yani yapının “daha iyiye” ulaştırılma telaşındaysa samimi bir mücadele olarak değerlendirilir.

Küçük kafalı adamların büyük ideallerden bahsetmesi onların komitacı olması için ilk adımdır. Hele bir makam buldular mı babalarını bile keserler!

Beyin yıkama ve propaganda yapma yoluyla etkilemede üstlerine yoktur. Hele kutsal adına birkaç kelime de serdetmeyi öğrenmişler ise karşılarında kimse duramaz.

Tanımlardan yola çıkarsak komitacılar:

Yalancıdırlar: İş yapmadan iş yapıyor olabilmek ve başkalarını harcamak için bol bol yalan söylerler. Yalancıdırlar, yalnız ve yalnız kendileri ile ideallerinin var olacağını sanırlar. Tefrikaya bayılırlar…

Haindirler: Egoları büyük olduğu için hainlik yapmaktan çekinmezler. İstibdat ile gerçekleri gizlemeye ve saklamaya çalışırlar.

Dalkavukturlar: Gereğinden fazla hassasiyet ve samimiyet sergilerler ama vazifeden kaçarlar. Vazife koltuk ve makam ise onu bırakmamak için her türlü çamura yatarlar. Ciddi görünseler de başkalarına bağlı oldukları için onların yanında vazo kırmış çocuk pozundadırlar. Etraflarında daima kendileri gibi üç dört dalkavuk bulundururlar.

Amputasyoncudurlar: Kesip atmayı severler. Kendileri gibi dalkavuk olmayanların yanlarında yeri yoktur.

Şiltoisttirler: Unvan ve makam severler. Kendilerine başkan, reis vb. denmesini severler. Şilt, nişan ve ödül almayı severler bir o kadarda başkalarına vermeyi severler. Verirken de iş yapandan çok kandırabileceklerine vermeyi tercih ederler.

Vasıtaları gaye edinmek, taassup ve tefrikanın başlıca nedenidir. Amaç ve araç ikileminde aracı tercih edenler belli bir mesafe alabilir, lakin şoförün bilgi ve birikimine göre değişen bu mesafe onları amaca ulaştırmayacaktır. Taassup ve tefrikada komitacıların en önemli argümanıdır.