Biz kimiz?

Benzer örneklerine rastladığınız, bu öyküyü okuyun lütfen.

Ders çalışan oğlunu seyreden kadının yüzünde, güzel hülyalar kuran mutlu bir ifade vardır. Her zaman komşularına, arkadaşlarına oğlunun diş hekimi olmasından duyduğu sevinci anlatırdı.

Ayrıca kendisinin de öğretmen olduğunu. Sevinmek bir kenara, böbürlenirler. Üstelik böbürlenmesinde haklı görürdü kendini. Sonunda oğlan okuldan mezun olmayı başardı.

Fakat kadının mutluluğu kısa sürdü. Çocuğu geçirdiği bir trafik kazası sonucu, boyundan aşağısı felçli yaşayacaktı. Hakiki hayat dünyası işte.

Kadının beklemediği bir durumdu. Ayrıca öğretmenliği bırakıp, oğluna bakmayıp zorunda kaldı. Bazen göz kamaştırıcı durumlar, bizleri zavallı ya da kötü duruma düşürebilir.

Kaçımız acaba, BEN denilen sözcüğün ne anlama geldiğini biliyoruz? Kendimizi bilmezlik, rol tutsaklığımız, yaşamın her alanında var.

Bu toplumda yaşıyoruz. Çeşitli meslek dallarıyla uğraşan insanlara, her yerde rastlayabiliriz. Avukat, doktor, mühendis, öğretmen, sanatçı v.b. Bu özellikler, bizim toplumsal ve sosyal kimliğimizdir.

Oysa birde bizi biz yapan, psikolojik kimliğimiz var. Sıcak bir yaz günü, elindeki meyve suyunu içen Doktor Ayfer değil, sadece Ayfer ‘dir.

Yatağına uzanıp televizyon seyrederken bir şeyler yiyen Taner bey değil; Taner’dir. Bizi biz yapan en önemli kimliğimizdir.

Toplumsal ve sosyal kimliğimiz, hayatımız boyunca birçok etiket oluşturur bize. Başarılar, ödüller, unvanlar v.b. Tabii ki çeşitler, hayatın tadı ve tuzudur. Çeşitli fırsat kapılarının açılmasıdır. Bütün bunlar yaşamın sağ tarafına “000000” sıfırlar olarak yazalım.

Öz varlığımız olan psikolojik kimliğimiz, sol tarafa yazılan “1” birdir. Eğer bunun kıymetini bilmezsek, bir gider. İşte o zaman sıfırların hiçbir değeri yoktur.

Sanatçı olarak en üst mevkiye gelmiş, birçok öğrenci yetiştirmiş, çok değerli abla diyecek kadar yakın gördüğüm dostumun bir sözünü anımsadım.

“Kırk yedi yıllık sanat hayatımda, topluma çok emek verdim. Fakat benim insan olarak sokaktaki simitçiden hiçbir farkım yok.! ”dedi.

Bu dostum, özel yaşamında da, iş yaşamında da, en önemli psikolojik kimliğini hayatta kalacağını biliyordu. Ne diyelim? Darısı; gerçek gibi görünen, ama asıl gerçek arasındaki farkı bilmeyenlerin başına…