Ülkemizde eğitimi sevmeyiz

2009 yılı için İlk Öğretim öğrencileri arasında yapılan Seviye Belirleme Sınavına (SBS) 6 bin 497 öğrenci katılmasına rağmen bunlardan ancak 477’sinin 400 ve üzeri puan aldığı ve Anadolu liseleri ile fen liselerine girebilme başarısını gösterebildiği açıklandı.

Gösterilen bu başarıyı belli bir yüzdeye vurmuş olursak eğer, Seviye Belirleme Sınavı (SBS)’ye giren öğrencilerimizin sadece yüzde 7-8 i dört yüz puanın üzerinde alabilmiş ve Anadolu liseleri ile fen liselerine girebilme başarısına ulaşmış olarak karşımıza çıkıyor. Geri kalan yüzde doksan ikisi ise bu başarıyı yakalayamamış olarak görülüyor.

Yine 2009 yılı için yapılan Üniversite Giriş Sınavlarında ise oldukça büyük miktarda öğrencinin sıfır puan aldığı açıklanmıştı. Bunun yanı sıra çok sayıda öğrencinin hiçbir matematik sorusunu cevaplayamadığı açıklandı.

Bu durum yıllardır eğitim sistemimizin düzeltilmesi ve ezberci eğitimin terk edilmesi yolunda çeşitli çalışmalar yapılmasına, bu konuda sayfalar dolusu raporlar- tezler hazırlanmasına rağmen sistemin daha gerçekçi ve hayata dönük, ezbercilikten uzak bir eğitim sisteminin getirilmesinin henüz mümkün olmadığını göstermektedir.

Özellikle İstanbul başta olmak üzere büyük şehirlerimizde gerek ilk öğretim kurumlarında gerekse lise seviyesindeki olularımızda sınıf öğrenci sayıklarının makul hale getirilememiş olması bu durumun başlıca etkenlerindendir.

Bunun yanı sıra öğretim müfredatının halen ezberciliğe yönelik olarak devam etmesi, tatbiki öğretime yönelik laboratuarların, okullarımızda yeterince bulunmaması da bu durumun ortaya çıkmasının önemli etkenlerinden bir kaçıdır.
Eğer lise mezunu bir öğrenci, liseyi yeni bitirdiği yılda girdiği imtihanda sıfır puan alıyorsa, bunun anlamı bu öğrenci liseden hiçbir bilgi sahibi olmadan mezun olmuş demektir.

Eğer beş yüz bin nüfuslu bir ilçede sınava giren öğrencilerin sadece yüzde sekizi öngörülen başarıyı sağlayabilmiş ise burada bir başarısızlık var demektir.

Tüm ilgili ve yetkiliklerin şapkalarını önlerine koyup derin derin düşünmesi gerekir. . Sadece nedenini değil en önemlisi çözüm yollarının neler olabileceğini düşünmesi gerekir.

Bu durum her geçen yıl daha ileri gitmesi gereken eğitim seviyemizin gerilediğini veya en azından yerinde saydığının göstergesidir. Hoş yerinde saymakta, ilerleyen dikkate alındığında gerilemek demektir.

Üniversite sınavlarında hatırı sayılır miktarda öğrencinin sıfır puan alması özel dershanelerin bile öğretimdeki eksikliği gideremediğinin çok açık bir göstergesidir. Bu durumun ortaya çıkmasında öğretmenlerimizin payı hiç mi yok, diye düşünülebilir.

Ancak sistemin işleyişine baktığımızda bunda öğretmenlerimizin payının önemsenmeyecek derecede düşük olduğu görülecektir. Onların daha iyiyi elde etmek yolunda ellerinden geleni fazlası ile yaptığı kanısındayım.

Bu durumun önüne geçmek için öncelikle okullarımızın ve okullarımızdaki sınıf sayılarının arttırılarak sınıflardaki öğrenci sayılarının standartlara veya standarda yakın seviyeye getirilmesi gerekmektedir. Bunun yanı sıra ezberci eğitimden kurtulmanın yollarını aramak gerekmektedir.

Umarım yıllardır tartıştığımız, düzelmesi için hakkında raporlar- tezler hazırladığımız eğitim ve öğretim sistemimiz bir an önce arzu edilen ve standarda uygun şekilde düzenlenir ve bu tür olumsuz durumlar yerine daha iç açıcı, sevindirici durumlarla karşılaşırız.