60-72 aylık bebelere kıymayın…

4+4+4 Eğitim sisteminin en önemli sorunlarından biri olan 60-66 aylık çocuklarımızın eğitim karmaşası çözülmeden devam ediyor.Bu sistemin fikir babası olduğu söylenen Milli Eğitim Bakanı Nabi Avcı’nın buna bir çözüm getirmesi beklenirken ve kayıt dönemi başlayacağı zaman, İstanbul İl Milli eğitim Müdürlüğü 1. Sınıfta karşılaşılan sorunlar ve çözüm önerileri adlı bir değerlendirme raporu hazırladı.

Raporun değerlendirilmesine geçmeden önce, sendikamızın Türkiye genelinde 1867 1. Sınıf öğretmenine 1 ay önce uygulamış olduğu anket sonuçlarına göz atalım:

Öğretmenlerimizin büyük çoğunluğunun, 60-66 aylık çocukların akademik, psikomotor yönünden çok geride kaldıklarını 66-72 ay arası öğrencilerin Yüzde 30 ‘nun Nisan ayında okumaya geçtiğini 72- ay ve üzeri çocukların tamamının okumaya geçtiğini belirtmişlerdir.

Yine öğretmenlerimiz, Okul öncesi eğitimin zorunlu olması gerektiği yüzde 86 ile belirtmişlerdir. 60-66 aylık öğrencilerin velilerinin pişman olduğu, yine bir felaket sonuç olan Yüzde 85 gibi bir rakamın sınıf tekrarının küçük yaş grubunda zorunluluk olduğunu söylemişlerdir.

İstanbul İl Milli eğitim Müdürlüğü, 1. Sınıf öğretmenlerinden sorunlar ve çözüm önerileri adlı yazı ile Mart ayı içinde fikirlerine başvurmuştur. Öğretmenlerimiz yaşı küçük öğrencilerin akademik olarak yetersiz kaldığı, büyük öğrencilerin yanında ezildiği, 60-66 aylık öğrencilerin psikomotor becerilerinin 1. Sınıfa kayıt olmaları için yetersiz olduğunu, büyük öğrencilerin veya okul öncesi eğitim almış öğrencilerin hazırlık döneminde bıkkınlık gösterdiği, farkların çok olduğu değerlendirmelerini yapmışlardır.

İl Milli Eğitim Müdürlüğü’nün cevaben ve 1. Sınıflara yönelik bir bakış açısıyla hazırladığı raporda özetle şu şekilde:

Yapılan denetimlere atıfta bulunularak;

1-Ders saatlerinin 40 dakikadan 30 dakikaya indirilmesi, 40 dakika bozulmadan kalan 10 dakikada güdülemeye yönelik çalışma yapılması,

2-Günlük 6 ders saatinin 4 yada 5 ders saatine indirilmesi,

3- Okulun fiziki şartlarının 60-66 aylık çocuklar için uygun hale getirilmesi,

4-Akademik ve psikomotor farklılıkların giderilmesi için buna yönelik çalışmalar yapılması ve bunun için önlem alınması,

5-Okuma yazma süresinin hazırlık süresi gibi uzun tutulmasına ihtiyaç olduğu,

6-sınıflarda yardımcı personel, yardımcı öğretmen bulundurulması.

7-60-66 Ay çocuklar okul alınırken, veli isteğinin yanında uzmanlardan oluşan komisyonların değerlendirmesi.

8-Bundan sonra yapılacak düzenlemelerde; pilot uygulamanın yapılması gerektiği…

Rapordan da anlaşıldığı gibi, yuvarlak,genel ifadelerle pratikte uygulanmamış veya uygulanması halinde sihirle her şeyin değişeceği gibi bir bakış açısı karşımıza çıkmaktadır.

72 ay öncesi çocuklar 1. Sınıfa kayıt yapılacak, sorun yokmuş gibi devam edeceksiniz, 4+4+4 başarıya ulaşacak, bu çocukların harcandığını düşünseniz bile, iyi-kötü, kör-topal eğitim sistemimizi yürüteceksiniz…

Bu çocukların ileriki yaşlarda, belki de hayat boyu karşılaşabilecekleri sorunlar göz ardı edilmektedir.İnsan eğitimin temeli çok küçük yaşlara dayanmasına rağmen, bu sorunun çözülmemiş olması Milli Eğitimin konuyu önemsemeyen tavrı çok acı bir durumdur.

Ülkemizde bir takım gerçeklerin kabul edilmesini bırakın, bunun dinlenilmeden, nasıl olması gerektiği konuşulmadan, tartşılmadan, 60-72 ay arası eğitimin ilkokullarda verilmesi zorunluluğu bir kangrene dönüşmüştür.

60-80 aylıklar aynı sınıf seviyesinde eğitim görerek, büyük bir yanlış yapıldı.Zaten eğitimde çok iyi değiliz,aslında bakın iyi olduk tablet dağıtıyoruz, 12 yıl okula gidecek öğrencilerimiz var,sonuç belki(!) değişir düşüncesi karşımızda durmaktadır.

Her ne kadar bize eğitim fakültelerinde okul olgunluğunun(72 ay ve üzeri) çok önemli olduğu vurgulanmışsa da, bunun canlı tanığı öğretmenlerin pratikte karşılaştıklarının gerçeğini görmüşsek te, zorla güzellikler oluşturmak için, bilime,ilime karşı durarak mücadeleye devam etmemiz gerekiyormuş(!) Okul öncesi eğitimin önemini tüm dünya artık kabul etmiştir.

Bırakın 5-6 yaşların zorunlu eğitim alması gerektiğini, dünyada 3-6 yaş arası zorunlu okul öncesi standardını yakalamışken, hatta bunu 1-2 yaşına kadar indirmiş ülkeler varken,insan sormadan edemiyor…Temel Eğitim bu haldeyken, biz G 20 ülkesi olarak bu ölçekte neredeyiz?…Bizim hedefimiz ne?…Dünyada nasıl bir örneğiz?…