Topraktaki can
Komando olmak onurumdur
Olur ya bir çatışmada ölürsem
Arkamdan yas tutmayın,
Bırakın toprağımda rahat içinde yatayım.
Bedenimden komandoyu çıkarmayın, Onlar benim gururumdur,
Ölünce kefenim olacak.
Başımdan mavi beremi çıkarmayın,
O benim şanım şerefim olacak. Ayağımdan botlarımı çıkarmayın,
Onlar nice yollar aşacak,
Şehit olursam sırat köprüsünden geçecek.
Elimden tüfeğimi almayın,
O benim mezarıma sembol olacak.
Yaramın kanını silmeyin,
Ahrette hesabı sorulacak.
Göğsümden kör kurşunu çıkarmayın,
O benim madalyam olacak.
Bu şiir Hakkâri- Çukurca-Üzümlü – J.SNR. Karakolunda görev yaparken bölücü eşkıyalar tarafından şehit düşürülen J. KOM. ONB. Zekeriya GÖLYAMAN’IN özel eşyalarının arasından çıkmıştı. Bu şiir Türkiye Televizyonlarında okunduğunda herkesi gözyaşına boğmuş, uzun süre dillerden düşmemişti.
Buna benzer daha birçok asker mektuplarını okudum elimdeki Şehitler Albümünde. Hepsinde anaya, babaya kardeşe, akrabaya, yavukluya selam var, sevgi var, özlem var. Hepsinin ortak derdi sevdiklerinden uzak düşmenin verdiği sıkıntı. Hepsinin yine tek umutları var o da kavuşmak…
Ne renkleri, ne boyları, ne yaşayışları birbirlerine benziyor bu çocuklarımızın. Farklı mekânlarda yaşayan, farklı yaşam formatından gelmiş hepsi. Onları asker ocağında dağda, denizde, karada kardeş yapan ise birbirlerine olan temasın verdiği his, sadece insan olmak ve sadece vatan sevgisi.
Vatan için anası, babası, eşi dostu ne öğrettiyse insan olan onu bilir, onu söyler. Bu sayede insan doğduğu coğrafyayı her şeyiyle ölesiye sever. Çünkü vatan toprağının insana kötülük yapması gibi bir düşüncesi asla yoktur.
Oysa bu topraklarda yaşayan hain eller, şimdi de13 yavrumuzu kalleşçe şehit etti. Ailelerin gönüllerine düşen kor ateşi ben de hissettim. Yedi deniz suyu yeter mi? yüreklerindeki kor ateşi söndürmeye bilmem.
İki satır yazayım dedim günlerce inanın yazamadım. Ağladım. Aradan birkaç gün geçti. Yazmakta geç kaldığımı düşündüm sonunda karar verdim yazmaya. Keşke Mehmetçiğe uzanan eller son olsa, benzer acıları bir daha yazmasam.
Aziz şehitlerimiz şunu çok iyi bilin ki;
Bu vatan size minnettardır. Bu millet sizi asla unutmayacak.
Bu ülkede fabrikalar boy boy yükseliyorsa;
Toprağa karışmış sizin ellerinizdir onu tutan!
Dağda kırda bayırda, ekilen ürün filizlenip boy gösteriyorsa;
Bilin ki toprağa karışmış bedenlerinizdir.
O toprağı canlı tutan ananızın, babanızın, eşinizin, dostunuzun gözyaşlarıdır.
Ruhunuz şad olsun, Aziz çocuklar…