Türkiye olması gereken yerde

Esenler’in gündeminin Türkiye gündeminden farksız olmadığı kanaatindeyim. Bu minvalde, ülkemizde ve dünyada olan bitene karşı kayıtsız kalmak, doğru bir tutum olmasa gerek. İş te bu nedenle, bu yazımda ülkemiz ve dünya gündemini dilimin döndüğü kadarı ile analiz etmek ve siz okurlarımla paylaşmak istiyorum.

Türkiye’nin lider ülke, bölgesinde istikrar ve denge unsuru olması korku ve endişe yaratıyor.
Biz komşularımızla barış içersindeyiz. Olmamız gereken yerdeyiz, yani doğru yerdeyiz
Bu bağlamda İran’a karşı uygulanacak ambargo ve yaptırımlara karşı ret oyu Türkiye’yi yalnızlaştırmaz ve de eksen kayması yaşatmaz. Zira biz ülke olarak, hangi eksende olduğumuzu keşfettik. Olmamız gereken yerdeyiz, yani kendi eksenimizdeyiz.

Tam Ortadoğu’yla Avrupa’nın ortasında bir yerdeyiz, yani Avrupa devletlerinin Avrupalı olarak kabul etmediği yerdeyiz. Türkiye, olması gereken yerde, barışın huzurun olduğu yerdedir, kimseye uşaklık yapacak yerde değil, dışarıdan emir alacak eksende değil!

Şükürler olsun, ülkemiz bütün benliği ile dik durabilen bir ülke konumuna geldi. Bu eksen, doğru bir eksen, kayma falan yok! Kimi çevrelerin değerlendirmeleri ve yorumları, soğuk savaş döneminde hâkim olan bir düşünce tarzı. İki kutuplu dünyaya kapalı, bir taraf seçip ya Amerika ya da Rusya merkezli bir siyasi ve ekonomik gidişi benimseyen fikir ve düşünceler mazide kaldı.

Oysa günümüz dünyasında, küreselleşen dünyada ulusal çıkarlar ön plana çıkmakta ve o yönde değerlendirmeler yapılmakta. “Komşumuz olan İran’a karşı uygulanacak yaptırımlar en çok Türkiye yi etkileyecek” gerçeğinden hareketle yola çıkıldığında ret oyu kaçınılmaz oldu. Bu da ülkemizin ulusal çıkarı gereği yapılan bir harekettir diye düşünüyorum.

Öte yandan, kaçınılmaz bir realite olan ve dünya siyasetine, ekonomisine ve dünyada yürütülen politikalara, edebiyata yön veren, ABD’nin, geçtiğimiz sene yeni seçilen herkesin değişim beklediği, başkanı Barak Hüseyin Obama karşımıza çıktı, Ve bu değişim bütün dünyanın dikkatini ABD’deki yeni yönetimin üzerine çekti. Fakat değişim sloganı ile algımızın odak noktasına yerleşen Barak Hüseyin Obama’nın Müslüman âlemine yönelik yakınlaşma gayretleri göstermelik olmaktan öteye geçmedi. Verilen ince ayar mesajlarının da Amerikan dış politikası ve çıkarları doğrultusunda uygulanan bir taktik olduğunu düşünüyorum.

Amerika’da kim başkan olursa, Amerikan ulusu çıkarları doğrultusunda hareket eder ve öyle yönetir.
Hemen her seferinde “Ha şimdi İsrail’e, haddini bildirecek, bakın bu sefer tamam!” dediğimiz anda tekrar yanıldığımızı ve hayal kırıklığına uğradığımızı anlıyoruz. Bu durum, neredeyse adet ve alışkanlık haline geldi.

Ama bizler, yani Türkler, Müslüman âlemi ve duyguları ile hareket edenler ise, hemen bize sunulan en ufak bir jesti, selamı gözümüzde büyütüp, “Bakın Obama ‘selamünaleyküm’ dedi. Bu Barak Obama Müslüman mı acaba? Barışçıl mesaj mı veriyor? Bu sefer yırtık galiba! ABD başkanı bizden yana olacak. Aynı zamanda ezilen mazlum halkların dertleri ile hemhal olacak” yanılgısına düşüverdik. Yanılgıya ve hayal kırıklığına düşen diğer ülkeler gibi…

Peki, geriye ne kaldı? Barak Hüseyin Obama’ ya ne oldu? Hüseyin’i gitti, Barak Obama kaldı. Bu kadar basit! Selamünaleyküm!