İnşa Değil İhya

Biraz mesleki, biraz ilgiden olsa gerek, inşaat ve kentsel dönüşüm konularında kendimce kafa yoruyor, araştırma yapıyor, vakit buldukça bu konuya duyarlı insanlarımız ile bu konuları müzakere ediyoruz.

Son yaptığımız toplantının birinde kentsel dönüşüm stratejimiz, kentleri şehre çevirmektir diyerek bir sunuma başladım. Daha sonraki toplantının birinde, katılımcıların iştiyakından olsa gerek, kentsel dönüşümden önce insani dönüşüme, inşadan önce ihyaya ihtiyacımız vardır mottosunu dillendirdim.

İhya eski biçimine, eski durumuna getirme, canlandırma, diriltme, çok iyi duruma getirme, geliştirme ve güçlendirme manalarına geldiği gibi mecazen de mutluluk vermek, can vermek, saadete kavuşturmak anlamı taşır.

İhya bizim medeniyetimizin bir tanımıdır! Devrim, dönüşüm, çılgın proje gibi uydurukçalar bizim medeniyet dünyamızın tanımlamaları olmadığı gibi, ruh kökümüze de hitap etmez!

İhtilal ve inkılap kelime anlamı olarak devrim sayılsa bile, anlam olarak devrimden daha deruni anlamları içinde barındırdılar ve buna rağmen ihyanın anlam derinliğine ulaşamazlar.

Devrim, ihtilal, değişim gibi kavramlar, sosyo ekonomik çelişkilerden ve çekişmelerden kaynaklanmaktadır. Devrim, ihtilal ve değişim sonrası, müthiş gelişmeler olduğu söylense de algı ve baskılar ile yalancı bahar havası estirilse de insanlara saadet vermediği tarihsel bir gerçektir.

Shakespare:” İnsan sahip olamadıklarına ulaşmak için çabalarken, sahip olduklarını unuttuğu için mutsuzdur!” demiş. Devrim, ihtilal, değişim de hep sahip olmadıklarının peşinde koşmak iken ihya sahip olduklarının kıymetini bilip topyekûn gelişme hareketidir.

İnşa ve ihyadan buralara nasıl geldik diyecek olursanız, değişim, dönüşüm gibi zehirli kavramların kıvamını kaçırıp çılgın projelere ve devrim gibi aforizmalar ile kupon arazi ve yerinde dönüşüm gibi pratik kolaycılıkları kentsel dönüşüm sanırsınız. Bu kolaycılık sizi ihanete kadar götürebilir!

Oysa şehir ve kent farkını bile bilmezsiniz! Derdiniz insan değil sosyo ekonomik kaygılarıdır çünkü!

Şehir insan gibidir; doğar, gelişir ve ölür! Şehir ömrü içinde hastalanır! Bu hastalıklar tarih boyunca doğal sebeplerden olmasına rağmen günümüzde, hırstan ve yanlış yönlendirilen sosyo ekonomik politikalardan, eğitimsizlik ve kültürsüzlükten kaynaklanmaktadır.

İnsanı ihya etmeden şehri inşa edemeyeceğimiz, gelinen noktada hepimizin malumudur! İnsanımızı ihya edebilmek için de her şeyden önce haram para ve kolay para kazanma ortamından uzak tutmamız gerekir!

Bunun için de şehirlerimizi ihya sürecine, şehrin insan ile ilk buluşması olan arazi kullanımı ve mülkiyet sorunundan başlamalı, itibarı betonda, binada görme hastalığından vazgeçmeliyiz. Daha sonra imar ve şehircilik ilkelerini belirlemeli, temel değerlerimizi ortaya koymalıyız.

Bu değerleri ortaya koyarken, her şeyden önce, konut yuva mıdır, yoksa rant aracı mıdır sorusunu cevaplamalıyız!

İmar ve şehircilikte temel değerlerimiz; adalet, tevazu, sadelik, güzellik, insaniyet, mahremiyet, özgünlük, iktisat ve muhafaza olmalıdır.

Planlama yapmadan hiçbir işe başlamamalı. Planlama sürecinin teknik, psikolojik, iktisadi ve sosyolojik bir süreç olduğu unutulmamalı, keyfe ya da uzatılan havuca göre plan yapılmamalıdır.

“Rabbin, kendilerine ayetlerimizi okuyan bir peygamberi memleketlerin merkezine göndermedikçe, o memleketleri helâk edici değildir. Zaten biz ancak halkı zalim olan memleketleri helâk etmişizdir.” Kasas Suresi 59. Ayet.

Rabbim ihya ve inşa konusunu bu ayeti ile bize hatırlatmaktadır. Selam tabi olanlara.